Чувај ми ги редовите со крв обоени | Ива Китановска
Дојди.
Лесно ќе ми ја препознаеш вратата. Да, веднаш ќе препознаеш која е моја. Обоена е со крв. Кај мене и крошната на дрвото цвета...
Како да станете поет: Тајната на поезијата
Кога за момент ќе заборавиме на бучниот свет кој не опркружува и се фокусираме само на нашот здив или нашиот пулс ќе станеме свесни...
Доволно своја ми е името | Наталија Наумовска
Го знаеш она чувство кога мислиш дека колку повеќе „припаѓаш" некому толку повеќе стануваш своја? Не припаѓање како некого да поседуваш, туку како желба...
Како да победите во расправија?
Динамичното темпо на дваесет и првиот век става на дневен ред многу прашања кои попримитивниот човек никогаш не би си ги поставил себеси или...
#MotivationalMonday: Кратка приказна за чајот и како да живееме поисполнето
Динамиката на нашето функционирање во 21от век става стеги и врши притисок врз нашето живеење во 21от век. Забораваме да живееме во вистинската суштина на...
Јосип Коцев – Вчера и утре
Има денови кога смртно
му се лутам на другиот јас,
и од таа причина
престанувам да си
зборувам самиот со себе.
Докторите тогаш ми ги
запираат лекарствата,
а телалот грми:
се врати...
Славковите „Цветови“ | Ива Китановска
Повели, влези.
Добро дојде во мојот скромен, изнајмен дом.
(Се трудев да не делувам премногу љубопитна, а вистината беше дека немав премногу време да согледувам каде...
Ивона Дамеска – Ида | Мирис на јасмин
МИРИС НА ЈАСМИН
Во собата темна,
штом кандило одненадеж светна,
на софата мала, се покажа силуета,
од една девојка млада.
Додека дождливата капка,
шепотејќи тивко паѓаше од олуците и нежно...
