Црвената, сочна и студена лубеница (Citrullus vulgaris) , е вистински мелем за телото во овие жешки денови. Сем што ја гаси жедта, исклучително е добра за работата на органите за варење како и за исфрлање вода од организмот.
Нејзиниот пријатен и освежувачки вкус, први го откриле пустинскиот народ Калахари во Африка. Во 13 век Маврите ја донеле во Европа а со помош на робовите, пренесена е и во Америка.
Денес ја одгледуваат сите народи каде што може да успее, но во одгледувањето на лубеници Кина е прва.
Воопшто не случајно што лубеницата е толку могу рапоространета. По вкус и хранлива вредност може да се спореди со најдобрите видови на овошје.
Сем што се употребува свежа, плодот од лубеницата се преработува во сирупи, сокови, џемови, слатка, додека од семките се прави квалитетено и богато масло со витаминот Д.
Кога ја консумираме свежа го отсранува заморот, го крева расположението на стари и млади, дава енергија и работен елан.